เหนื่อย

เมื่อวัน สองวันที่แล้ว
ปวดหัว เครียดมาก
หลายสิ่งอย่าง
โดยเฉพาะเรื่อง "เพื่อน"
ไม่มีมิตรแท้ ศัตรูถาวร

แต่มนุษย์เรา ย่อมมีสิทธิ์จะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง

ทุกคนมีความเห็นแก่ตัวด้วยกันทั้งนั้น

เอาเหอะ เดี๋ยวอะไรมันก็ผ่านไปได้เอง

ก็ไม่เคยเห็นจะมีใครตายเพราะเรียนหนักสักคน

...

คนนอกบ้าน เดี๋ยวร้าย เดี๋ยวดีกับเรา ปากอย่าง ใจอย่าง เดาทางไม่ออก

ขอบคุณหน้ามอมๆในห้องที่เป็นกำลังใจให้กันเสมอ กลับมาทีไรก็หายเหนื่อยทุกที

----

เดี๋ยวศุกร์นี้ก็ได้ไปพักผ่อนแล้ว ไปเมาข้างๆทะเล

กลับมาหวังว่าอะไรๆต้องดีขึ้นกว่าเดิม

เมื่อคุณลุง กะคุณป้าไม่อยู่

คุณป้าหัวหน้างานเดินทางไปดูงานที่ ตปท
และงานนี้ คุณลุงผู้อำนวยการก็ไปด้วยเช่นกัน
เครื่องออกเมื่อคืน ตอนห้าทุ่มกว่า

เหคุตการณ์เมื่อวานเย็น
เรา : แยม พี่ฝากตึ๊ดบัตรหน่อยนะ
น้องแยม : อือ ๆ ได้ๆ
เรา : มาสายป่ะเนี้ย อย่ามาสายนะว้อย ปีนี้พี่มีโอกาสสายได้อีกแค่ไม่กี่ชั่วโมง ไม่งั้นเดี๋ยวเค้าหักเงินโบนัส
น้องแยม : ไม่สายหร๊อกกก
เรา : ดีมาก .. ขอบใจ ... เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะเข้ามาตอนเก้าโมงครึ่ง

แล้วก็โผล่มาอีกทีบ่ายสองนิดๆ

'-_-

ป้ากะลุงจะกลับมาวันจันทร์ ... ความสุขของเรามีแค่วันนี้กะพรุ่งนี้เท่านั้น
ต้องรีบกอบโกย


เมื่อเช้ามัวแต่นั่งเล่นเกมใน facebook เพลินไปหน่อย

ปล:-
ก่อนมาทำงาน ตีลูกตุ้งหนักๆ ไปหลายที โทษฐาน แอบกินขนมที่วางไว้บนโต๊ะ
เดี๋ยวนี้ทำไมนิสัยไม่ดีมากๆ ทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้เลย

เสียใจ ...

มี msg แจ้งผลการคัดเลือก พนง ตามที่เค้าสัญญา
...

สรุปแล้ว ... เราไม่ได้ถูกคัดเลือกให้เข้าทำงานที่นั่น

เสียใจจัง

'-_-

...

วันนี้นั่งทำงานแบบเซ็งๆ เหนิ่อยๆ ท้อๆ

ไม่ค่อยอยากจะคุยกะใครเลย

เบื่อ

เห็นหน้าหัวหน้ายิ่งห่อเหี่ยวกว่าเดิม เพื่อนเดินมาคุยเล่นด้วยก็เงียบ

เรานี่ นิสัยไม่ดีเลย ขี้พาลนะเนี้ย

....

มหาลัยก็ดันมาปิด .. อาทิตย์นึงเต็มๆ
สบายตอนนี้ แต่จะลำบากภายหลังแน่ๆ ... อ.ต้องให้มาเรียนชดเชยวันหยุดแหง๋มๆ
.......

ไม่อยากทำงานที่นี่แล้ว ...

ขอบคุณ ผู้ก่อการร้ายข้ามชาติ และในชาติ (ที่กะลังจะตาย)

วันนี้บริษัทประกาศเลิกงานตั้งกะสามโมง

เหลือเชื่อม๊ากกกกกกก

เป็นที่รู้กันว่า ที่นี่เค้าไม่ค่อยจะให้ พนง ได้มีความสุขสักเท่าไหร่

แต่นี่ .... ได้เลิกงานเร็ว แถมยังหยุดเพิ่มให้อีก1วัน

เย้ๆๆ นรกส่งพวกมันมาเกิด มาทำให้ข้าพเจ้าได้หยุด และมีเวลาอยู่กับครอบครัว

...

ไป QC สินค้าที่โรงงานราชบุรีแต่เช้า -----> เช้าเหรอเมริง !! ??
บ่ายสามยังนั่ง งม อยู่ที่โรงงานเลย
หัวหน้าโทรมาบอกว่า ที่นี่เค้าประกาศฉุกเฉินแล้ว รีบกลับด่วน
กรี๊สสสสสสส
รีบๆๆ ลนๆๆ ลืมนั่น ลืมนี่ไว้ที่โรงงานหมดเลย
ขากลับลุ้นระทึก กลัวเป็นอันตราย

สรุป ... แม่ค้า พ่อค้า ประชาชน ยังทำตัวปกติ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น '-_-
สงสัยแก่แล้ว กลัวนั่น กลัวนี่จนเกินเหตุ


สิ่งที่ควรจดจำ ....
นัดเวลารถออกจากบริษัท 8.30 แต่ข้าพเจ้าหาได้สำนึกไม่ กว่าจะถึงก็ปาไป 8.55
โฮ๊ะๆๆ

ไม่เลว + หนังหน้าหนา ขั้นเทพ ไม่มีทางทำได้

บางครั้งก็เบื่อตัวเอง เมื่อไหร่จะเลิกนิสัย เจี้ยๆ แบบนี้ซะที

อีกสิบเก้าชั่วโมงจากนี้ .... สอบว้อยยย

จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ได้เริ่มอ่านเลย

ไม่เข้าใจ ... จะหลอกตัวเองว่าฉลาดไปถึงไหนเนี้ย

สงสัยวิชานี้จะตก

++

เมื่อเช้าตื่น 8.45

สายมโหฬาร บานตะไท

++

วันนี้ส่ง resume ได้ msg ตอบกลับมาประมาณว่า เค้าขอเวลาพิจารณาคัดเลือกใบสมัครออกมา 3 ใบ จากคนสมัครทั้งหมด (กี่คนก็ไม่รู้) และจะแจ้งผลวันพุธหน้า

อยากได้ๆๆๆ

อยากทำๆๆๆๆ

หยุด เสาร์ อาทิตย์ ด้วยย

เสียดายจังไปไหว้พระพรหมไม่ได้

เพราะอิพวกเสื้อแดง แท๊ แท้

+++

ไปละ อ่านหนังสือดีกว่า

คนรักผู้ซื่อสัตย์ ย์ ย์ ย์

จะเที่ยงคืนแร้ววววว

ข้าพเจ้าก็ยังหมกหมุ่นกับไซเบอร์

มิได้สำนึกเลยว่าจะสอบอยู่แล้ว

เห็นเพื่อนพูดกันว่า ... วิชานี้ยากขั้นเทพ

เหรอ ???

คือที่ "เหรอ" น่ะ เพราะไม่ค่อยได้เข้าเรียน เลยไม่รู้ยากง่ายแค่ไหน อะไรยังไง

ถึงจะเข้าเรียน ก็นั่งป้ำๆ เป๋อๆ ได้ยินแว่วๆมาหลายคำเหมือนกัน

มันมีคำว่า warehouse - DHL - loading area - ERP - cross dock แล้วก็ ความสัมพันธ์ A-E-I-O-U

ไม่รู้ตอนเรียนใจลอยไปไหน มากมาย ตลอดเว ...


ข้าขอสัญญาว่าวิชาต่อไป จะตั้งใจให้มากที่สุด กว่านี้ หลายร้อยล้านเท่า

===


ตอนนี้คนรักผู้ซื่อสัตย์ นอนเปลือยกายอยู่ข้างๆ
(มีอาการกระตุกเป็นระยะๆ สงสัยว่า she จะฝันร้าย)

ขณะที่คนอื่นๆผ่านเข้ามา แล้วก็ผ่านไป ใช้ชีวิตร่วมกันนานบ้าง แป๊ปๆบ้าง
แต่ลูกตุ้งแช่ก็ยังอยู่กับคุณแม่เสมอ
(หรือว่าแกไม่มีทางไปกันแน่วะตุ้ง)


สอบเสร็จพะหัดนี้ ... จะนอน นอน นอน ให้ตายกันไปข้างนึงเรยยยยย

มาสายอีกแล้ว ...

ตั้งปลุก ...
7.45
แกร๊ง แกร๊งงง
ไม่ยอมลืมตา ... มือควานหาทอสับ แล้วก็กดปิด

นอนค่อ ...
แค่ไม่กี่นาทีเองนะ ... แต่ ฝันดี ม๊ากกกก
>>_<<

แล้วก็รู้สึกเหมือนมีอะไรเปียกๆแถวหลังมือ
พยายามลืมตาดู
ห๊า !!!!!
ลูกตุ้งมาปลุกคุณแม่เหรอเนี้ยยยยยยยย

สายแล้วๆๆๆ

รีบอาบน้ำแต่งตัว

ดูเวลา 8.30 แต่ยังหาเสื้อผ้าอยู่เลย

เลยเวลาเข้างานแล้ว ... ก็เลยไม่รู้จะรีบไปทำไม

นั่งเล่นกะลูกตุ้งก่อนไปทำงานแป๊ปนึง

มาถึงที่ทำงาน เพิ่งรู้ตัวว่าลืมปิดแอร์

ป่านนี้สัตว์ประหลาดคงนอนหลับสบายใต้ผ้าห่มอย่างมีความสุข

ปล.
สิ่งดีๆกำลังจะเข้ามา แต่ไม่รู้ว่าจะเป็นจริงหรือเปล่า
ขอให้ความดีที่หนูเคยทำมาตลอดทั้งชีวิต รวมๆๆกันให้เยอะๆ แล้วส่งผลให้หนูได้รับสิ่งดีๆอันนี้ด้วยเถอะ ซ๊าธู๊ !!

วันที่สิบเดือนห้า

นอนไม่หลับ ...

ไม่รู้เป็นอะไร .....

ชักไม่แน่ใจว่าตัวเองเครียดเรื่องอะไรอยู่หรือเปล่า

เอ๊ะ หรือไม่ได้เครียด

อืมมมม หรือว่าเครียดหลายเรื่องเกิน จนสมองเบลอ


แต่สัตว์ประหลาดข้างๆ สลบเหมือด

คาดว่าคงเหนื่อยกับการโดนบังคับข่มขืนเพื่อเปลี่ยนลุค

ฝันดีนะลูกตุ้ง ... คุณแม่รักหนูที่สุดในโลกเลย